ÜŞÜYECEK BAHARLAR

Şarabın kokusu

Ve teninin dokusu

Nefsimi kesen heveslerim

Uykularımı bölen düşlerim

Bir bir yok oldular

Görünmez oldu artık denizin rengi

Ağarmaz oldu gece

Ve yüzünü güne dönenen tüm günebakanlar

Eğer oldu boynunu yere

Sordum, güz mevsimidir bu mevsim dediler

Soyundum yapraklarımı bir bir

Yağmurla yıkandılar

Ses verdi toprak ardından

Adam akıllı yalnızsın sen de çiçeğim

O ellerini bırakalı beri

Üşüyecek tüm baharlar...