ÖZGÜRLEŞ

Soğuk değil hüznün kesiyor gülüşünü çiçeğim

Kurtar ellerini geçmişinden

Vedalaş

Boşuna yaşanmadı onca acı

Bir bayrak gibi aç yaralarını ki

Güneşle yıkansız kalbin

Kurusun cerahat,

İyileş

Yeni bir umuttur baş ucunda bekleyen

Her sabah yolunu gözleyen

Arala sözcüklerin kapısını ki

Sızsın içine yeniden bahar

Utanma, aç yapraklarını yeniden çiçeğim

Ki örsün kanatlarını bi daha rüzgar

Özgürleş

Özlem SABA