SU GİBİ AKIŞKAN VE ŞEFFAF OL TÜM TORTULARININ DİBE ÇÖKMESİNE İZİN VER

Kendini kim olarak biliyor ve neye layık görürsan sen osundur...

Sevgiden uzak düşen ruh yolunu kaybeder...

Amacını şaşıran insan kaybolur...

Kendini keşfet, tanı,

Bu hayatta neden geldin, ne istiyosun, nereye gidiyorsun, seçimlerinden mutlu musun sor kendine her gün...

Üzüldüğünde, kırzdığında, nefret ettiğinde yargıladığında, suçladığında altında yatan derinlerdeki gerçek sebebi bul?

Elini kalbine koy ve defalarca kendine kim olduğunu sor.

Sevgi dünyaya yayılan ışığının kalbine sızmasına izin ver.

Kendini onunla şifalandır...

Her anın farkında ol, farkındalık çok önemli bir erdemdir...

Şimdiye kadar şartlarınım kuşattığı zihnini olumsuz yargılardan temizle...

Çünkü hiçbiri sana ait değil...

Kendinle nasıl davrandığına, kendinle nasıl konuştuğuna dikkat et...

Sevgi dolu, seni olduğun gibi kabul eden, yargılamayan suçlamayan bir arkadaşınmış gibi davran kendine...

Kendine kendinin en iyi arkadaşıymış gibi davran!

Onu anla, onu sev, bılerek ve bilmeyerek yapmış olduğu tüm kusurları affet, ört!...

Mevlana şöyle der; ‘’Dibi yosun tutan denizlerle ilgilenme, sen dağları seyret. Yenik düşüyorsan özlemlerine aldırma, kalbindeki o uçsuz bucaksız sevgiyi hisset. Işıklar sönmüşse ve karanlıksa; ona da aldırma, ay ışığını seyret.

Sabret!

Sabret ki, her şey hissettiğin kadar derin ve sonsuz, olsun.

Sabret ki, her şey gönlünce olsun...

Kendi kendinin evi ol!

Dağıldığında toplarlanacağın,

Kendini dinleyeceğin, anlayacağın bir yerin olsun!

Kaybolduğunda yolunu hiç unutmadığın bir evin

Sana kim olduğunu hatırlatacak hep bir dostun olsun...

Çünkü kendini kaybetmenin sınırı yok..

Çünkü kaybolmanın bir sınırı yok.

Çünkü dağılmanın, yolunu şaşırmanın bir sonu yok!

İnsan ta Ademden bu yana hep kendini arar.

Sevgiden yoksun düşen bir insan kanatsız kuşa benzer

Teklik sana mahsustur ancak yalnızlık Allâh a yakışır...

An yoktur ki, seni sana bıraksın.

Senden vazgeçsin...

Sen kendini mahrum etmedikçe O seni sevgiden mahrum etsin...

Aynaya bak ve kendine sık sık kim olduğunu hatırlat

Senden yansıyan yanlarını keşfet

Onları bağışla/sev/affet!

Dış dünya senin Içindekilerden başka bir şey yok!

Onları insan kılığına sokan, onlarla hesaplaşan, sevişen dövüşen yine sen kendinsin...

Hepsi bir kurgudan ibaret ve hepsi evine dönmen için sana bir yol

Sen beşerî kabullerden, yargılardan, korkulardan arındırmak için, özüne yani evine dönmeni sağlayan bir işaret...

Sev ve sadece kabul et!

Sen su gibi akışkan ve şeffaf olmayı deneyimlediğinde okyanusuna kavuşmaya az kalmış demektir...

Benden bana seslenen sonsuz sevgimle...

Özlem SABA