Nereye Kadar

Hayat işte;

Buz kesiği yaşamlar

Can kırığı aşklar

Sonsuzluğuna inandığımız

Tenlere gömülü, sayılı soluklar

Oysa her şeyin bir sonu vardı

Ne acılar kalıcıydı

Ne de mutluluklar

Yine de çekinmiyordu hiç insan

Açabiliyordu birbirlerinin kalplerinde

Koca koca yaralar

Sahi büyütür müydü bizi

Öldürmeyen acılar?

Ve kimlere, nereye kadar?

Özlem SABA

Son Yazılar

Mevsimi kış olanın, sevgisi güz olur Sevgisi bahar olanın, mevsimi yaz olur... Ne varsa içerde, onu akıtır dışarı... Ahlakın bağırındığı...

Ve sabahlardan bir sabah; Adıma baktım, yitik Kalbime baktım, kırık Yüzüme baktım, çizik Saçlarıma baktım, kesik Dostlar çoktan gitmiş...

Meğer özlemek aşkın diğer adıymış, Hiç bitmeyecek sandığın bir masalın külleriyle ısınmak... Meğer her şeye rağmen onu affedecek bir...