Kurtuluş Yakındır

...demini almış çay gibiydi yüzü

öfkeli bakışlarının ardına saklanan gülüşü

yalnız bir hayatın acımsı dumanını içine çeker gibi

tedirginlikle soluyor

ve bir yabancı gibi dokunuyordu her seferlerinde elleri

düşündü kadın; eğer bir şiirse yaşamak

ve onu yaşama bağlayan şiirse hala

o şiir bu gece yazılmalı

bulutsuz bir gecede

kırpıp kırpıp özlemleri yıldız yapıyordu bir yandan.

diğer yandan

binbir maharetle

adamın göğüne yapıştırıyordu onları...

anlaşılan o adamın göğünde de hiç yıldızlı gece yoktu

göğe yıldız tozu serpilmiş gibi

o en içli mısralar şimdi yazılmalı ki düşündü kendine

ağır geliyordu

bir şeyler ortak olmalıydı yalnızlığına

hüzünlü gülüşünden yakaladı yüzünü

ve ey kendim de

bil ki; o şiiri yazacağım bugün sana..

eğer bir düş ise yaşamak

herşeyden uzak saklı bir kulübede

ve sıcak denizleri barındırıyorsa gözlerin,

konuşamıyor, tutulmuşsa dilin

parmak uçlarında saklıysa en hüzünlü söylemlerin

görülmez duyulmaz olduysa artık

ve her şeye,

herkese rağmen

yalnız ve kimsesizlikten üşüyorsa ruhun

titriyorsa ellerin başka bir elin gölgesinde

ve ürkek bir kısrak gibi

kendi içinde büyüttüğü sırtlanlara esir düşüyorsa tüm benliğin

teslim ol bilene

balığın karnında Yunus misali

kurtuluş yakındır!

bil ki; en güzel düşlerin bu gece inecektir yüreğine

kutsal bir ayet gibi.

Özlem SABA