KUL OLDUM

Suyunla dondum

Ateşinle yandım

Eridim "ol" emrinle

Kaptan kaba boşaldım

Hâl oldam

Düştüm toprağın bağrına

Fışkırdım nebat bilincinde

Susturdum benden konuşanı

Giz oldum

Örttüm

Açtım

Genişlettim, yaydım

Her zerrede seni gördüm

Kul oldum

Öldürdüm ölümün korkusunu

Yeniden doğdum

Öyle bir ben buldum ki bende

Hay oldum

Ben bir daha ne doğdum

Ne de yok oldum

Kaldırdım perdeyi aradan

Tesbih oldum

Özlem SABA