GÜL BEHÇEM

Mevsimlerden güzdü

Solmuştu peşi sıra gülüşlerim

Zehirli bir ot gibi sarmıştı bedenimi

Yabanıl hüzünlerim

Toprak ne kadar muhtaçsa suya

Ben de o kadar hasrettim sana

Açtım ellerimi tanrıya

Gece gündüz seni diledim

Seni diledim yüzüme vuran her bir damladan

Yağmurum ol yağ üzerime

Güneşim ol aç kasfetini yüreğimin

Sen koksun bütün sokaklarım

Kışlarım yaza dönüşsün

Sonra sen geldin

Dualarım düştü avuçlarıma

Sararan gecede kızıla döndü ay

Vurdu şavkı kuruyan dallarıma

Açtım, güne kestim

Kanatlarım oldu göveren yapraklarım

Uçtum, nefeslendim

Açmadı senden başka bir dalda

Gül bahçemin en güzel gülü oldun sen

Taktım uçuşan saçlarıma her gece

Ben bir tek seninle çiçeklendim